Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Δεκέμβριος, 2014

Καλή χρονιά !!!

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, ψηλή μου δεντρολιβανιά κι αρχή, κι αρχή καλός μας χρόνος, εκκλησιά, εκκλησιά με τ΄ άγιο θρόνος.

Το έθιμο της βασιλόπιτας.

Το ελληνικό έθιμο

Παγωμένα Χριστούγεννα στη θάλασσα…

Εικόνα
Του Κυριάκου Ταπακούδη – Συγγραφέα και παλιού ναυτικού Ταξιδεύοντας με το πλοίο “Southern Union”

Καλά Χριστούγεννα!

Κ αλήν  ημέρα άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας, Χριστού τη θεία Γέννηση να πω στ΄ αρχοντικό σας. Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη, οι ουρανοί  αγάλλονται , χαίρει η φύσις όλη. Εν τω  σπηλαίω   τίκτεται , εν φάτνη των αλόγων, ο Βασιλεύς των Ουρανών και ποιητής των όλων. Πλήθος αγγέλων  ψάλλουσι  το Δόξα εν  Υψίστοις και τούτο  άξιον   εστί , η των ποιμένων πίστις . Εκ της Περσίας έρχονται τρεις μάγοι με τα δώρα. Άστρο λαμπρό τους οδηγεί, χωρίς να λείψει ώρα. Καλά Χριστούγεννα!

Τί ήταν ο πατέρας μου.

Τί ήταν ο πατέρας μου~ Ήταν το σπίτι, που μέσα του έφεγγε γλυκά η ζωή~ Χέρι, που τάιζε, σαν το σπουργίτι, τα όνειρά μου βράδυ - πρωί~  Τί ήταν ο πατέρας μου~  Η σιγουριά μου πως είχα μέρος να κοιμηθώ~ Η περηφάνεια μου, που ήταν χαρά μου, πως είχα πλάι του να περπατώ~ 

Ο ρόλος της μάνας.

Εικόνα
- Μάνα είναι δίνει αγάπη, αισθήματα ποτέ αγκάθι. -Όσο ζει και όσο δεν ζει, ο ρόλος εξακολουθεί σε κάθε παιδική ψυχή. -Το τέκνο το «φιλοξενεί«, μέχρι  ώριμο να γίνει για ζωή, δεν πλέκει στην πλάτη του εξαρτήσεις, δεν θέλει να το ευνουχίσει.

Μαθαίνεις.

Μετά από λίγο μαθαίνεις την ανεπαίσθητη διαφορά ανάμεσα στο να κρατάς το χέρι και να αλυσοδένεις μια ψυχή.

Για τα γενέθλια της κόρης μου !!!

Για τα γενέθλια της κόρης μου (Από την συλλογή "Ελεύθερα Ποιήματα της Πρώτης Ματιάς)    www.createspace.com/3833245

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά…!

Εικόνα
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, μπόρεσα να καταλάβω ότι ο συναισθηματικός πόνος και η θλίψη απλώς με προειδοποιούσαν να μη ζω ενάντια στην αλήθεια της ζωής μου.

Άφησα να μην ξέρω.

Εικόνα
Aπό τον κόσμο των γρίφων φεύγω ήσυχη. Δεν έχω βλάψει στη ζωή μου αίνιγμα: δεν έλυσα κανένα. Oύτε κι αυτά που θέλαν να πεθάνουν πλάι στα παιδικά μου χρόνια: έχω ένα βαρελάκι που 'χει δυο λογιών κρασάκι . Tο κράτησα ώς τώρα αχάλαστο ανεξήγητο, γιατί ώς τώρα δυο λογιών κρασάκι έχουν λυμένα κι άλυτα που μου τυχαίνουν. Συμβίωσα σκληρά μ'  έναν ψηλό καλόγερο που κόκαλα δεν έχει και δεν τον ρώτησα ποτέ ποιας φωτιάς γιος είναι, σε ποιο θεό ανεβαίνει και μου φεύγει. Δεν του λιγόστεψα του κόσμου τα προσωπιδοφόρα πλάσματά του, του ανάθρεψα του κόσμου το μυστήριο με θυσία και με στέρηση. Mε το αίμα που μου δόθηκε για να τον εξηγήσω. Ό,τι ήρθε με δεμένα μάτια και σκεπασμένη πρόθεση έτσι το δέχτηκα κι έτσι τ' αποχωρίστηκα: με δεμένα μάτια και σκεπασμένη πρόθεση. Aίνιγμα δανείστηκα, αίνιγμα επέστρεψα. Άφησα να μην ξέρω πώς λύνεται ένα  χθες , ένα  εξαρτάται , το αίνιγμα των ασυμπτώτων. Άφησα να μην ξέρω τι αγγίζω, ένα πρόσωπο ή ένα  βιάζομαι . Oύτε κι εσένα σε παρέσυρα στο φως να σε δια

«Το Ταξίδι που λέγαμε».

- Ζηλεύει  κάποιος αυτόν  που έχει την εντύπωση ότι  θα μπορούσε να τον φτάσει . Όταν κάτι είναι  πολύ  πολύ μακριά  από τα δικά του μέτρα δεν το ζηλεύει . Το  χαζεύει  . Φτιάχνεται.

Το τελευταίο αντίο.

Ήρθες και ξάπλωσες στα πόδια μου..,  το τελευταίο εκείνο μεσημέρι, ήσυχα, αδιαμαρτύρητα, τρυφερά.  Μου είπες χωρίς φωνη το τελευταίο αντίο.  Μ’αποχαιρέτησες, με το σώμα σου. 

Η βαλίτσα του πατέρα.

Εικόνα
Ήταν μεταλλική, ορθογώνια, με ενισχυμένες τις γωνίες. Άνοιγε με δυο κλειδαριές. Σε περιπτώσεις δενόταν γερά με σπάγκο. Όταν ήταν γεμάτη ήταν βαριά κι ασήκωτη. 

Δουλεμπόριο.

Εικόνα
Λέγεται το εμπόριο των δούλων. Το εμπόριο αυτό αναπτύχθηκε παράλληλα με τη δουλεία. Σήμερα δε γίνεται τουλάχιστον επίσημα, ενώ, ανεπίσημα, φαίνεται ότι σε μερικές χώρες εξακολουθεί να υπάρχει. Το δουλεμπόριο είναι μια από τις πιο παλιές μορφές εμπορίου που έκανε ο άνθρωπος. Μεγάλη όμως ανάπτυξη γνώρισε μετά το 15ο αιώνα. Κέντρο δουλεμπορίου έγινε η Αφρική με τόπο αποστολής τις Πολιτείες της Αμερικής. Το σύνολο των μαύρων, που ζουν σήμερα στην αμερικανική ήπειρο, προέρχονται απ' το δουλεμπόριο.