Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάιος, 2016

Δεν με αφήνουν οι γονείς μου.

Δεν θα έρθω, δεν με αφήνουν οι γονείς μου. Να πάρω νερό και ψωμί μου είπαν και να πάω στον ελαιώνα, στη μεγάλη την πέτρα, εκεί μέσα, στην καρδιά της υπάρχει κρυμμένο το μυστικό που ζητώ και ψάχνω, αρκεί να είμαι προσεχτικός, να αγαπάω πραγματικά και να έχω αρκετή υπομονή.

Στο παιδί μου.

Σ το παιδί μου δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια Και του μιλούσανε για Δράκους και για το πιστό σκυλί Για τα ταξίδια της Πεντάμορφης και για τον άγριο λύκο Μα στο παιδί μου δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια Τώρα, τα βράδια, κάθομαι και του μιλώ Λέω το σκύλο σκύλο, το λύκο λύκο, το σκοτάδι σκοτάδι, Του δείχνω με το χέρι τους κακούς, του μαθαίνω Oνόματα σαν προσευχές, του τραγουδώ τους νεκρούς μας. Α, φτάνει πια! Πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά. Μ. Αναγνωστάκης,   Τα ποιήματα,  Πλειάς

Μαρμαρωμένε Βασιλιά -- 29 Μαΐου 1453.

Καὶ ρίχτηκε μὲ τ᾿ ἄτι του μὲς στῶν ἐχθρῶν τὰ πλήθια, τὸ πύρινο τὸ βλέμμα του σκορποῦσε τὴν τρομάρα, καὶ τὸ σπαθί του τὴ θανή. Στὰ χάλκινά του στήθια, ἐξέσπασε ἡ ὄργητα σὲ βροντερὴ κατάρα.

Αγρυπνάει και φέγγει.

Έβγαινε, ερχόταν από τα βιβλία του οπλισμένος, φορτωμένος με ερωτήματα, αμφιβολίες, όνειρα και σχέδια που έκαναν τον κόσμο αλλιώτικο και το περπάτημα του διαφορετικό. Ορμητικό σαν σκέψη. Έφερνε λόγια, λέξεις καινούργιες και η γλώσσα του ήταν μια τσέπη γεμάτη φως και μαλάματα.

Το θέμα.

Το θέμα είναι να μην σε φωνάξουν, γιατί άμα σε φωνάξουν θα πας. Θα πρέπει να έχεις εργαστεί σκληρά πάνω σ΄ αυτό, να έχεις προετοιμαστεί, να  έχεις κάνει τα πάντα ώστε να ακουστεί καθαρά, όχι αυτός, ποτέ αυτός, αν κάποιος παρ΄ ελπίδα αναφέρει το όνομά σου.

Χρόνια πολλά Μάνα...

“Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου” – Οδυσσέας Ελύτης

Μέτρα και σταθμά.

Τις μέρες αυτές τις Μεγάλες έχεις τη μέθοδό σου, έχεις το μέτρο το δικό σου να μετράς τον χρόνο και τις αποστάσεις, το προσωπικό σου σύστημα, τη δική σου μονάδα μέτρησης. Το δικό σου πολλαπλάσιο. Είναι το 12. Οσοι οι μαθητές του Κυρίου, τόση η απόσταση Αργους –Ναυπλίου.

Ξεπροβόδισμα.

—Αγάπη μου, ήσουνα παιδί· παιδί μου, είσαι άντρας τώρα· σύρε, ακριβέ μου, στο καλό, μη σε προφτάσει η μπόρα.

Στην μνήμη τοῦ ἁγίου καὶ ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου.

Εικόνα

Πάσχα.

ΚΥΡΙΑΚΗ (ΠΑΣΧΑ) ΚΑΘΑΡΗ ΔΙΑΦΑΝΗ ΜΕΡΑ. Φαίνεται ο άνεμος που ακινητεί με τη μορφή βουνού κει κατά τα δυτικά. Κι η θάλασσα με τα φτερά διπλωμένα, πολύ χαμηλά, κάτω από το παράθυρο. Σου ’ρχεται να πετάξεις ψηλά κι από κει να μοιράσεις δωρεάν την ψυχή σου. Ύστερα να κατεβείς και, θαρραλέα, να καταλάβεις τη θέση στον τάφο που σου ανήκει. ΚΥΡΙΑΚΗ (ΠΑΣΧΑ), β ΑΝΕΜΟΕΣΣΑ ΚΟΡΗ ενήλικη θάλασσα πάρε το κίτρο που μου ’δωκε ο Κάλβος δικιά σου η χρυσή μυρωδία Μεθαύριο θα ’ρθουν τ’ άλλα πουλιά θα ’ναι πάλι ελαφρές των βουνών οι γραμμές μα βαριά η δική μου καρδία. (Από την ποιητική συλλογή «Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου», εκδόσεις «ύψιλον / βιβλία», 1984). Οδυσσέας Ελύτης