Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Δεκέμβριος, 2017

Το Δεκάρι μας...

Όταν οι άλλοι σε στέλνουνε στο διάβολο, να κρατάς μόνο το δέλτα από την προτροπή τους και να πηγαίνεις στο διάβασμα. Εκεί να δύνεσαι, εκεί να κλείνεσαι στο Δέλτα του. Στις τρεις γραμμές του.

Να μάθεις να φεύγεις.

Να μάθεις να φεύγεις. Από την ασφάλεια τρύπιων αγκαλιών. Από χειραψίες που σε στοιχειώνουν. Από την ανάμνηση μιας κάλπικης ευτυχίας. Να φεύγεις – αθόρυβα, σιωπηλά, χωρίς κραυγές,  μακρόσυρτους αποχαιρετισμούς. Να μην παίρνεις τίποτα μαζί, ούτε ενθύμια, ούτε ζακέτες για το δρόμο. Να τρέχεις μακριά από δήθεν καταφύγια κι ας έχει έξω και χαλάζι.

Στην αγαπημένη μου κόρη.

Σου εύχομαι να είσαι ευτυχισμένη και ασφαλής, να έχεις άνεση και σοφία.. Όμως όχι ακόμα.. Ζήσε πρώτα τις περιπέτειές σου. Σου εύχομαι να έχεις το πάθος που δημιουργεί, και προσεύχομαι να σε προσπεράσει το πάθος που καταστρέφει.. Πως μπορώ να σου ευχηθώ οτιδήποτε; Εκτός από το να βρεις τι θέλεις να κάνεις, και να το κάνεις. Καλά.. Σου εύχομαι να ζήσεις την ομορφιά της σιωπής, την αγαλίαση της λιακάδας, το μυστήριο του σκοταδιού, τη ζωηρότητα της φλόγας, την ορμή του νερού, τη γλυκύτητα του αέρα, την ήρεμη δύναμη της γης….  Σου εύχομαι τη μαγεία της ζωής..κόρη μου!!!! Πηγή: elenahalivelaki.wordpress.co m

Η ράχη της φρίκης.

Εικόνα
«Μπορείτε να επιστρέψετε στα σπίτια σας», υποσχέθηκαν οι κατακτητές με τις ντουντούκες, στους κατοίκους που έπαιρναν τα βουνά. «Μη φοβάστε, δεν θα σας πειράξει κανείς. Έχετε τον λόγο της τιμής του διοικητή Εμπερσμπέργκερ».

Κι αν ο Οθωνας δεν είχε έρθει στην Ελλάδα;

Πάνε πάνω από τέσσερις δεκαετίες, αφότου (8 Δεκεμβρίου του 1974) ο ελληνικός λαός απαλλάχτηκε από τους βασιλιάδες που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα, με πρώτο τον Όθωνα. 

Το δένδρο της φιλοδοξίας...

Είναι ανακουφιστικό να γεννιέσαι ατάλαντος, με τη βασική προϋπόθεση όμως να το ξέρεις, να το γνωρίζεις, τότε αρχίζει η ζωή να κυλάει ήσυχα κάτω από τα πόδια σου, ο δρόμος σου να στρίβει, να ανοίγεται, να ανεβαίνει, να κατεβαίνει σχεδόν από μόνος του, ο τόνος σου, ο φθόγγος σου να αποκτά κάτι από το τρυφερό χορτάρι δίπλα σε τρεχούμενα νερά, σιωπηλός, μοναχικός και φιλέρημος.