Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιανουάριος, 2017

Κατάργησις.

Επειδή καιρούς το Έθνος δυστυχίας διατρέχει, επειδή ελπίς καμία δεν υπάρχει κατ' αυτάς, επειδή και το Ταμείον εις δαπάνας δεν αντέχει καταργούμεν τας πρεσβείας και αυτούς τους πρεσβευτάς.

…Είμαι καλά…

Είμαι καλά, Μητερούλα... αυγή μου... Σπεύδω να καλοπιάσω το φόβο σου. Είμαι καλά. Κάθομαι κάτω απ' τον ίσκιο της λύπης μου, κι αφήνω την πένα μου να κλάψει... Μάνα... Τρεμούλα των χεριών....

Ψάχνοντας…

Πού είναι ο χείμαρρος που έτρεχε ορμητικός, και οι λέξεις αποτυπώνονταν με ευκολία. Πού πήγε το εριστικό ύφος που αδιαφορούσε για τη γνώμη των άλλων. Πού πήγαν οι αξίες του είναι, γιατί να πέσουν στη δύνη του φαίνεσθαι. Πού είναι ο άνθρωπος που φεύγει από το σπίτι χωρίς να κοιταχτεί στον καθρέπτη. Πού είναι αυτός που έψαχνε ουσιαστική επικοινωνία και όχι επιβεβαίωση.