Νεάπολη Ηλείας

Ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης σε πίνακα (1886) του ζωγράφου και καθηγητή στη Σχολή Καλών Τεχνών, Σπύρου Προσαλέντη. Ο πίνακας βρίσκεται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο. Δεξιά ο «νεραϊδογέννητος» Ηλίας Μαυρομιχάλης σε πίνακα του Διονύσιου Τσόκου. Ο πίνακας βρίσκεται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.  Η Ελληνική Επανάσταση βρίθει από ήρωες. Δεν είναι μόνο αυτοί που βλέπουμε στα πορτρέτα που κρέμονται στις τάξεις των σχολείων. Υπάρχουν πάρα πολλοί που δεν τους γνωρίζουμε καλά, αν και το οφείλουμε. Ήρθε η ώρα να τους μάθουμε.  Στις 4 Ιουλίου του 1822, σκοτώθηκε στη σημερινή Αμμουδιά της Πρέβεζας (που τότε την έλεγαν Σπλάντζα ή Σπιάτζα Φαναρίου) ένας από τους μεγαλύτερους ήρωες της Επανάστασης, ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης. Δυστυχώς ο Κυριακούλης παραμένει μάλλον άγνωστος για τους περισσότερους Έλληνες. Ήταν όμως ένας από εκείνους τους γνήσιους πατριώτες για τους οποίους πρέπει να είμαστε περήφανοι. Είναι ο αγαπημένος μου ήρωας και θα σας εξηγήσω γιατί καθώς διηγούμαι την ιστορία του στο σημεριν

Η Ελληνική Επανάσταση, σύμφωνα με τις οδηγίες που έδωσε η Φιλική Εταιρεία στα μέλη της θα ξεκινούσε το 1821 είτε στις 25 Μαρτίου (εορτή Ευαγγελισμού) είτε την 23 η  Απριλίου (εορτή του Αγίου Γεωργίου) είτε στις 21 Μαΐου (εορτή Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης).

Αντί των ερμηνειών, ας αφήσουμε τα γεγονότα να μιλήσουν τα ίδια για την ελληνική επανάσταση του 1821, ένα γεγονός που συγκλόνισε τότε τον κόσμο, καθώς έδωσε καίριο χτύπημα στις ευρωπαϊκές μοναρχίες και ταυτόχρονα οδήγησε στην παλιγγενεσία ενός ιστορικού έθνους, γεγονός που προκάλεσε μεγάλο κύμα φιλελληνισμού στην ρομαντική Ευρώπη αλλά και στις ΗΠΑ των αρχών του 19ου αιώνα.

Είναι γνωστό ότι ο Ιωάννης Καποδίστριας ήταν πολύ πιστός Χριστιανός. Ορισμένοι τον χαρακτηρίζουν ακόμα και θρησκόληπτο. Πολλές από τις πράξεις του μπορούν να εξηγηθούν μόνο μέσα από αυτό το πρίσμα. Θεωρούσε τον εαυτό του υπερασπιστή της Ορθοδοξίας και ήρθε σε σύγκρουση με όποιον θεωρούσε ότι την απειλούσε.  Ομως ο Καποδίστριας ήταν επίσης ένας υπεύθυνος ηγέτης που ήταν έτοιμος να λάβει δύσκολες αποφάσεις και μάλιστα από την πρώτη στιγμή που έφτασε στην Ελλάδα. Τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησής του εμφανίστηκε επιδημία πανώλης στα νησιά του Αργοσαρωνικού, στην Υδρα πρώτα και μετά στις Σπέτσες.

Οι πολιτικές ίντριγκες που οδήγησαν στη σύλληψη και στον εγκλεισµό του αρχιστράτηγου της Επανάστασης στο Ιτς Καλέ, χωρίς καν να γνωρίζει το κατηγορητήριο που τον βάραινε. Πώς εξυφάνθηκε η συνωµοσία, ο ρόλος των Μαυροκορδάτου-Κωλέττη καθώς και της βαυαρικής αυλής Ήταν 18 Μαρτίου 1834, ώρα 01.00 το πρωί.  Το βαθύ νυχτερινό σκοτάδι έχει σκεπάσει για ακόµη ένα βράδυ τη µικρή γραφική πόλη του Ναυπλίου.  Οι περίπου 6.500 κάτοικοι έχουν πέσει για ύπνο, οι δρόµοι είναι άδειοι και παντού επικρατεί ησυχία. Εξαίρεση αποτελεί µονάχα το σηµείο όπου βρίσκεται εγκατεστηµένο το πιεστήριο του εκδότη Νικόλαου Σκούφου, που εκείνο το βράδυ έχει βάλει από νωρίς µπρος τις µηχανές προκειµένου να κυκλοφορήσει τα ξηµερώµατα ακόµη ένα φύλλο της εβδοµαδιαίας εφηµερίδας «Ο Σωτήρ/ Le Sauveur».

Επιδημίες τον 19ο αιώνα στον ελλαδικό χώρο Η πανώλη, μέχρι τα μέσα περίπου του 19ου αιώνα, αποτελούσε μάστιγα για τους πληθυσμούς πόλεων και χωριών. Βέβαια, ορισμένες αναφορές που γίνονται για επιδημίες πανώλης, ίσως να μην αφορούν την συγκεκριμένη ασθένεια, αλλά κάποια άλλη, π.χ. τύφο. Οι ελάχιστες ιατρικές γνώσεις της εποχής και η ανυπαρξία μικροβιολογικών ελέγχων και εξετάσεων δημιουργούσαν σύγχυση.

Με την ονομασία  Κυριακή της Ορθοδοξίας  αναφέρεται από τους χρόνους της  εικονομαχίας  στη  Βυζαντινή Αυτοκρατορία  η πρώτη Κυριακή της  Μεγάλης Τεσσαρακοστής , η οποία πρωτοκαθιερώθηκε από τα μέσα του  9ου αιώνα . Η Κυριακή της Ορθοδοξίας αποτελεί ιδιαίτερη  χριστιανική  θριαμβική εορτή, σε ανάμνηση της οριστικής αναστήλωσης των ιερών και σεπτών εικόνων στη  Βασιλεύουσα  από την  Αυτοκράτειρα Θεοδώρα  το  842 , οπότε και έπαψε από το γεγονός αυτό ο μακροχρόνιος σάλος που είχε δημιουργηθεί εκ του ζητήματος των εικόνων.