Πρωτόκολλο περί ανεξαρτησίας της Ελλάδος (3 Φεβρουαρίου 1830) Συνθήκη Κωνσταντινουπόλεως (9 Ιουλίου 1832).

Πρωτόκολλο περί ανεξαρτησίας της Ελλάδος (3 Φεβρουαρίου 1830)

Συνθήκη Κωνσταντινουπόλεως (9 Ιουλίου 1832)
Πρωτόκολλο της Συνδιάσκεψης του Λονδίνου (30 Αυγούστου 1832): Το ελληνικό κράτος περιλαμβάνει την Πελοπόννησο, τη Στερεά Ελλάδα, την Εύβοια, τις Σποράδες και τις Κυκλάδες. Ιόνια Νησιά.

Συνθήκη Λονδίνου (2 Νοεμβρίου 1863): παραίτηση της Μ. Βρετανίας από το δικαίωμα προστασίας των Επτανήσων και ένωσή τους με την Ελλάδα κάτω από καθεστώς ουδετερότητας.
Πρωτόκολλο Λονδίνου (25 Ιανουαρίου 1864): περιορίζει την ουδετερότητα μόνο στην Κέρκυρα και τους Παξούς.
Ψήφισμα Βουλής Επτανήσου (23 Σεπτεμβρίου 1864): ένωση με το ελληνικό κράτος (είχε συγκροτηθεί με καθολική ψηφοφορία). Προσάρτηση Θεσσαλίας - Άρτας
Συνθήκη Βερολίνου (13 Ιουλίου 1878): Τροποποιείται η συνθήκη του Αγίου Στεφάνου που δημιουργούσε τη «Μεγάλη Βουλγαρία», μετά το νικηφόρο πόλεμο της Ρωσίας εναντίον της Τουρκίας το 1877-1878.
Προτροπή προς την Οθωμανική κυβέρνηση για διακανονισμό της συνοριακής γραμμής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Ελλάδας με βάση την οριοθετική γραμμή Πηνειός - Κάλαμος.
Σύμβαση Κωνσταντινουπόλεως (20 Ιουνίου 1881): Συνάπτεται μεταξύ Ελλάδας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η Ελλάδα προσαρτά τη Θεσσαλία πλην της Ελασσόνας και την περιοχή Άρτας. Προσάρτηση Μακεδονίας. Ηπείρου, Κρήτης, νησιών Αιγαίου
Συνθήκη Λονδίνου (17 Μαίου 1913): Η Αλβανία γίνεται αυτόνομο κράτος. Τα σύνορα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ορίζονται στη γραμμή Αίνου - Μηδείας.
Συνθήκη Βουκουρεστίου (28 Ιουλίου 1913): Τα σύνορα Ελλάδας - Βουλγαρίας στη γραμμή Μπέλες -εκβολές Νέστου (προσάρτηση Ανατολικής Μακεδονίας).
Διακοίνωση των ευρωπαϊκών δυνάμεων (31 Ιανουαρίου 1914): Η Ελλάδα προσαρτά τα νησιά του Αιγαίου εκτός από την Ίμβρο και την Τένεδο. Η Κρήτη ενσωματώνεται στο ελληνικό κράτος την 1η Δεκεμβρίου 1913. Προσάρτηση Δυτικής Θράκης
Συνθήκη Νεϊγύ (14 Νοεμβρίου 1919): Παραίτηση της Βουλγαρίας από τη δυτική Θράκη.
Συνθήκη Σεβρών (28 Ιουλίου 1920): Η δυτική Θράκη παραχωρείται στην Ελλάδα. Της παραχωρείται επίσης η Ανατολική Θράκη έως την Τσατάλτζα, η Ίμβρος, η Τένεδος και η Σμύρνη (επικυριαρχία και δημοψήφισμα μετά την παρέλευση πέντε ετών).
Συνθήκη Λωζάνης (14 Ιουλίου 1923): Η Ελλάδα διατηρεί τη Δυτική Θράκη, αλλά χάνει την περιοχή της Σμύρνης, την Ίμβρο και την Τένεδο. Προσάρτηση Δωδεκανήσων 1. Συνθήκη Παρισίων (10 Φεβρουαρίου 1947): Τα Δωδεκάνησα παραχωρούνται στην Ελλάδα και επαναβεβαιώνεται η ισχύς της Ιταλο-τουρκικής Συνθήκης της 24ης Ιουλίου 1924, που προβλέπει την παραίτηση της Τουρκίας από κάθε διεκδίκηση της Δωδεκανήσου

Copyright © 2001-2002 Βουλή των Ελλήνων