«Οι», όπως «οικογένεια».

Χάζευα αυτήν την φωτογραφία στο παλιό μας Αναγνωστικό. Μαθαίναμε τα δίφθογγα – εδώ, το «όμικρον» με το «ιώτα». Μαζί, «οι», όπως «οικογένεια». Και, μαζί με έναν φίλο, παρατηρώντας τη σημειολογία της φωτογραφίας, σημείωναμε:

1.    Ο πατέρας  φοράει γραβάτα (άρα, το σέβεται το τραπέζι, «τον άρτον ημών τον επιούσιον»).

2.    Η οικογένεια είναι πολύτεκνη (σήμερα, δεν έχουμε χρόνο, λέμε, και επικαλούμαστε και λόγους οικονομικούς, λές και οι παλιότεροι ήταν πάμλουτοι).

3.    Η γιαγιά είναι στο σπίτι (και όχι πεταμένη σε κάποιο γηροκομείο).

4.    Κανείς δεν έχει αρχίσει να τρώει (γιατί η μητέρα σερβίρει ακόμα, και όταν τελείωσει το σερβίρισμα, θα ακολουθήσει η προσευχή «Χριστέ ο Θεός, ευλόγησον την βρώσιν και την πόσιν των δούλων σου…»)

5.    Το γεύμα περιλαμβάνει ψάρια, σαλάτα και ψωμί (Που είναι τα take-away χάμπουργκερς; Που είναι οι κατεψυγμένες πίτσες; Και τα μαύρα, κίτρινα και άσπρα αναψυκτικά;)

Κάποιοι θα πουν: «Μα αυτά είναι … νοσταλγίες. Οπισθοδρομικά πράγματα». Λάθος! Είναι ευχή και νοσταλγία για το μέλλον που περιμένουμε ναρθεί. Το μέλλον, όπως απεικονίζεται στο Αναγνωστικό των παιδικών μας χρόνων…

Πηγή:filoftero.blogspot.gr