Ξεπροβόδισμα.

—Αγάπη μου, ήσουνα παιδί· παιδί μου, είσαι άντρας τώρα·σύρε, ακριβέ μου, στο καλό, μη σε προφτάσει η μπόρα.
—Μάνα μου, κοίτα, ενύχτωσε· πώς να κινήσω; βρέχει·μάνα, μια θλίψη με κρατεί και μια τρομάρα μ’ έχει.
5—Παιδί μου, όλοι θα φύγουνε· κι αν μείνεις τελευταίος;σύρε· και πάντα να ’σαι ορθός και πάντα να ’σαι ωραίος.
—Μάνα, ο χειμώνας ρυάζεται κι η νύχτα αγκομαχάει·με δένει, μάνα, μια ντροπή, κι ένας καημός με πάει.
—Βλέπε, παιδί μου, πάντα ομπρός. Το χτες μη σε πικραίνει.10Τώρα η ζωή σαν άλογο στην πόρτα σε προσμένει.
—Μάνα, οι ανέμοι ρίξανε του δρόμου το πλατάνι·με τρώει, μανούλα, η θύμηση, κι ο πόνος με δαγκάνει.
—Παιδί μου, όλοι θα φύγουνε· κι αν μείνεις τελευταίος;σύρε· και πάντα να ’σαι ορθός και πάντα να ’σαι ωραίος.
15—Μάνα μου, κοίτα, ενύχτωσε· πώς να κινήσω; βρέχει·μάνα, μια θλίψη με κρατεί και μια τρομάρα μ’ έχει.

Κώστας Καρυωτάκης

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Τρύγος και το κρασί στην Ελλάδα του χθες και του σήμερα.