Προς το κλεινόν πρωθυπουργόν κλαυσίλαον τον οχληρόν .

Δεν είσαι συ, που βούλιαξες στα χρέη την Ελλάδα; Δεν είσαι συ, που έκαμες τον βίον σου σου φυλλάδα; Δεν είσαι συ, που έλεγες πως η Ελλάς θα ζήση; Δεν είσαι συ ο αίτιος, που η Ελλάς θα σβήση; Δεν είσαι συ, που έκαμες τον κόσμον να στενάζη των δε απόρων φοιτητών κανείς να μην σπουδάζη; Δεν είσαι συ, που έβαλες εις ό,τι ξέρεις φόρους; Δεν έκαμες το δάνειον με επαισχύντους όρους; Δεν είσαι συ ο αίτιος των τωρινών πραγμάτων; Δεν μας επώλησες εσύ ως ποίμνιον προβάτων; Δεν έλεγες πως η Ελλάς προώρισται να ζήση; Και τώρα τι λέγεις; Η Ελλάς ίσως χρεωκοπήση, εάν δεν βρούμε δάνειο τους τόκους να πληρώσωμεν; Εσύ τα λέγεις όλ’ αυτά, εσύ ‘σαι, κυρ – Σωτήρα; Εάν συ είσαι ο Σωτήρ, πρέπει και να μας σώσης, πρέπει να βρης και δάνειο τους τόκους να πληρώσής, άλλωστε θα σε είπωμεν δικαίως ολετήρα! Ήδη καλείς τους βουλευτάς είς τας εικοσιεννέα, τι μούτρα έχεις να τους ιδής, τι να τους πείς ως νέα; θα τους ειπής πως ήλθανε ξένοι να μας ιδούν, να μας ζυγίσουν δίκαια και να αποφανθούν, αν πίστιν έχωμεν και ημείς δάνειον να ζητήσωμεν; Αυτά, λοιπόν, στους βουλευτάς έχεις να ειπής σωτήρα του Έθνους ολετήρα!

Αθήνησι 23 Οκτωβρίου 1892

Χρήστος Αν. Βαλανδρέας

Πηγή:ithaque.gr