Για σένα που πάντα με εμπιστευόσουν....Αφιερωμένο στον Πατέρα μου......

Για σένα που δεν φοβόσουν να μ’ αφησεις μόνο
Μη χτυπήσω

Αλλά και αργότερα όταν μου μάθαινες να οδηγώ,
Δεν φοβόσουν μη το τρακάρω

Και όταν το τράκαρα, νύχτα και εκείνη…
Δεν είπες τίποτα…
Γιατί ακόμα και τότε …

Και όταν πάλι αργούσα να γυρίσω
Και ερχόμουν νωρίς το πρωί
Δεν με πήρες ποτέ τηλέφωνο

Και όταν πάλι ήμουν άρρωστος
Όταν κάπνιζα
Όταν πόναγα από έρωτα
Όταν κουραζόμουν από το διάβασμα …

Πάντα έλεγες λίγα …
Μα πόσα εννοούσες …

Πόσα σκεφτόσουν και πόσα με έκανες να σκέφτομαι
Με ένα σου μόνο βλέμμα
Δεν χρειαζόταν να πεις κάτι παραπάνω

Ένα βλέμμα μόνο

Γιατί με εμπιστευόσουν…
Ή γιατί ήξερες πολύ απλά ότι θα γίνω σαν εσένα

Από εσένα που προήλθα

(Για το μπαμπά μου ….)

Πηγή:sotirisfotiou.wordpress.com