Οπισθοδρόμηση και Συντήρηση στον Χώρο της Παιδείας | Γιώργος Λαμπρόπουλος.

Στο τέλος του πρώτου κύματος του ιού, σε ένα άρθρο μου είχα σημειώσει πως το εκπαιδευτικό μας σύστημα, αφού κατάφερε (με όλα τα προβλήματά τού) να μείνει όρθιο στην περίοδο της καραντίνας, οφείλει να ακολουθήσει δρόμους προοδευτικούς και ανανεωτικούς, και όχι συντηρητικούς, για να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις της νέας εποχής και στις απαιτήσεις της ελληνικής κοινωνίας. Τονίζω το «ελληνικής». Η σύγκριση που κάνουν οι επίσημοι με το εξωτερικό, δεν έχει καμία απολύτως αξία, διότι η κάθε χώρα και η κάθε κοινωνία έχουν τις ιδιαιτερότητές τους. Όταν πλέον όλα είναι φτιαγμένα σωστά για την εκάστοτε εκπαιδευτική εθνική κοινότητα, κοιτάζουμε τις συγκρίσεις. Τώρα δεν είναι αυτή η ώρα. Και ούτε χρειάζεται πάντα να πιστεύουμε πως είμαστε σε χειρότερη μοίρα από το εξωτερικό. Μετά όμως από μια δύσκολη χρονιά, από κάθε έννοια, το εκπαιδευτικό σύστημα ακολουθεί ένα μονοπάτι οπισθοδρόμησης.


Αρχικά, κάθε μέρα ενημερωνόμασταν πως θα ανοίξουν τα σχολεία, και κάθε μέρα η είδηση αυτή αναιρούταν. Δεν είναι κάτι αξιοπερίεργο, οι αρμόδιοι έχουν δείξει σε όλους τους τομείς πως δεν έχουν πρόγραμμα. Τελικά άνοιξαν τα δημοτικά, τα νηπιαγωγεία και τα ειδικά σχολεία. Δεν συμφώνησαν όλοι οι ειδικοί με το άνοιγμα, και κυρίως με την ημερομηνία έναρξης των μαθημάτων, όμως η πολιτική ηγεσία τους αγνόησε (κάτι που επίσης είχα προβλέψει σε άρθρο μου, όχι επειδή είμαι έξυπνος-όλοι το γνώριζαν κρίνοντας και από άλλους τομείς της κοινωνίας και των αντιρρήσεων των επιδημιολόγων). Τώρα αποφασίστηκε πως η ύλη της Γ Λυκείου θα μειωθεί, κάτι το οποίο είναι πολύ σωστό και αναγκαίο. Το ποιες βαθμίδες της εκπαίδευσης θα ανοίξουν, ακόμα δεν είναι γνωστό, διότι πάλι οι πολιτικοί δεν τα βρίσκουν με τους γιατρούς,
δηλαδή δεν ακούν τις ορθές προειδοποιήσεις και υποδείξεις τους. Μπορεί βέβαια να λειτουργήσει η τηλεκπαίδευση. Για να λειτουργήσει όμως, σημαίνει πως τουλάχιστον για τις τάξεις που άνοιξαν όλα κυλούν ομαλά. Το αντίθετο συμβαίνει όμως. Ήδη πολλά σχολεία έχουν κλείσει, τάξεις δεν μπορούν να αερίζονται και ζητούν από τους μαθητές να φέρουν μαζί κουβέρτες ή να κάνουν μάθημα στο προαύλιο, και ακόμα και σοφάδες πέφτουν, ενώ δεν υπάρχουν και καθαρίστριες. Θα μπορούσαν και θα έπρεπε, να έχουν αξιοποιηθεί δημόσιοι χώροι εκτός σχολείων και να έχουν προετοιμαστεί τα σχολικά κτίρια για να τηρούν τα μέτρα κατά της μετάδοσης του ιού. Ακόμα και στο πεδίο των εμβολίων των καθηγητών, δεν έχει γίνει κάτι γνωστό, τουλάχιστον όχι μαζικά. Και εδώ εξάλλου δεν υπάρχει σχέδιο…

Η συνέχεια εδώ: https://www.lep.gr/opisthodromisi-kai-syntirisi-ston-chor/ 

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Τρύγος και το κρασί στην Ελλάδα του χθες και του σήμερα.