Χριστούγεννα του χωριού.

Μες την αχνόφεγγη βραδιά

πέφτει ψιλό-ψιλό το χιόνι,

γύρω στην έρμη λαγκαδιά

στρώνοντας κάτασπρο σεντόνι.

Ούτε πουλιού γροικάς λαλιά,

ούτ’ ένα βέλασμα προβάτου,

λες κι απλωμένη σιγαλιά

είναι κει ολόγυρα θανάτου.

Μα ξάφνου πέρα απ’ το βουνό

γλυκός σημάντρου ήχος γροικιέται,

ωσάν βαθιά απ’ τον ουρανό

μέσα στη νύχτα να σκορπιέται.

Κι αντιλαλεί τερπνά-τερπνά

γύρω στην άφωνη την πλάση,

και το χωριό γλυκοξυπνά

την Άγια μέρα να γιορτάσει.

Χατζόπουλος Κωνσταντίνος.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Τρύγος και το κρασί στην Ελλάδα του χθες και του σήμερα.