Μακρινή ανάμνηση.

Καθώς ένα βαζάκι

από το ράφι πέφτοντας

θρυμματιστεί στο πάτωμα

και στο σπίτι γίνει πανικός

μήπως πατήσουμε γυαλιά

μήπως ματώσουμε

ένα χνούδι ο αέρας

άμα τινάξει

ταράζεται ο κήπος όλος

αφού κάπου κάποτε

μια αγκαλιά τριαντάφυλλα

σαν έπεσε

έστρωσε αίματα το χώμα 

Από την ποιητική συλλογή Χνάρια Λαφριά του Γιώργου Μπρουνιά, εκδόσεις Τό Ροδακιό