Ο πατέρας δεν πίνει στους ουρανούς.

Χθες είδα πάλι στον ύπνο μου τον πατέρα.

Καθόμασταν οι δυο μας σ’ ένα τραπέζι με καρό τραπεζομάντιλο.

Κάποιος μας έφερε δυο ποτηράκια και κρασί.

– Είσαι καλά; Του λέω.

– Καλά, καλά, και μου ‘πιασε το χέρι.

– Άντε, στην υγειά σου, είπε. Σήκωσε το ποτήρι, τσούγκρισε και το άφησε πάνω στο τραπέζι.

– Δεν πίνεις; Ρώτησα.

– Εσύ να πιεις, απάντησε. Εγώ δε θέλω να ξεχάσω


Γιάννης Βαρβέρης

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Τρύγος και το κρασί στην Ελλάδα του χθες και του σήμερα.